zondag 7 januari 2018

 

Schouwburg, Bondgenotenlaan 21, Leuven

 

 

150 jaar schouwburg: deel 1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We stonden voor een moeilijke keuze: kiezen voor de ontbijttango in Brugge (met champagne om het nieuwe jaar en de verjaardagen van Ralph en Sonja te vieren) of ons 135 km verplaatsen naar Leuven.

 

De studentenstad bij uitstek haalde het.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In Leuven viel er iets heel unieks te vieren: 150 jaar schouwburg. E. Lavergne, de stadsarchitect, koos voor een monumentale vormgeving in classicistisch eclecticisme. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De hele namiddag zijn er begeleide rondleidingen. Ziehier een blik omhoog langs de trap die naar de foyer leidt.

 

 

 

 

 

 

 

 

De theaterzaal telde oorspronkelijk 1000 zitjes, in de loop der jaren gereduceerd tot 750.

 

Tijdens de eerste wereldoorlog werd het gebouw, op de buiten- en zaalmuren na, bijna volledig verwoest. Pas in 1938 gaat het theaterpaleis, heropgebouwd, weer open.

 

Tijdens de tweede wereldoorlog was het weer goed raak. In 1952 vond de reparatie klaar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tijd om deel te nemen aan de wandelingen hebben we niet. Ze vinden plaats tussen 14.30 en 17.00 uur. Van 14.00 tot 18.00 uur is er een milonga in de foyer en die willen we voor geen minuut missen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een vergulde kroonluchter hangt majestueus, mooi in het midden van de foyer. Maar meer de aandacht trekken de wandschilderingen aan de muren. Ze zijn van de hand van Maurice Langaskens, een Gentenaar die een zwak had voor mythologische en allegorische figuren.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op de oostelijke muur slaat Don Quichot de dansers gade. De dolende ridder neemt een prominente plaats in op de wandschilderingen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De 4 helden links van Don Quichot verpersoonlijken het epos. De jachtluipaard, de leeuw en de panter naast hem staan voor kracht en durf.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Boven de bar verwijst het schilderij "De heroďsche muziek" naar Beethovens Negende Symfonie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook de aandacht trekt ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

... de pasteis.

 

Zoals de Fransen hun crčme brűlée hebben, hebben de Spanjaarden hun crema catalana. De Portugezen hebben pronken graag met pastéis, eenvoudige, maar hemels lekkere taartjes gemaakt van krokant bladerdeeg en gevuld met een romige vulling met toetsen citrus en vanille.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We zijn nog niet ver in 2018 en dat merk je aan de vele hartelijke omhelzingen.

 

 

 

 

 

 

 

 

Voor iedereen nogmaals: gelukkig nieuwjaar!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De man die al dit moois aan de muren in combinatie met al die mooie dansers in harmonie mag doen stappen, slepen, zweven is Johan, alias Tangodjé.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

DEEL 2